Ingrediënten
PEG-32 METHYL ETHER DIMETHICONE
Stofinformatie
"PEG" verwijst naar een PEG-(polyethyleenglycol-)derivaat. Het getal achter "PEG-" (of het eerste getal achter "PEG/...-") verwijst naar het gemiddeld aantal moleculaire eenheden -CH2-CH2-O-. "Methyl" verwijst meestal naar methanol (methylalcohol) als alcolholbestanddeel, of in het algemeen naar de methylgroep als het kleinste koolwaterstofresidu met één koolstofatoom. Dimethyl-, trimethyl- enz. verwijzen naar twee, drie of meer methylgroepen. "Ether" verwijst naar een verbindingsproduct (condensatieproduct) van twee alcoholen. Ingrediënt op basis van poly(di)methylsiloxaan ("dimethicon").
Functie(s) van dit ingrediënt in cosmetische producten
HAIRCONDITIONER
Maakt het haar makkelijk doorkambaar, soepel, zacht en glanzend en/of geeft het volume
HUIDVERZORGER
Houdt de huid in een goede conditie
OPPERVLAKTE-ACTIEVE STOF - EMULGATOR
Maakt het mogelijk stabiele mengsels van olie en water (emulsies) te vormen
Origine
synthetisch
Voorkomen in cosmetica
Gezichtstoners, aftershaves en haartonics, als oplosmiddel en oplosbaarheidsmiddel voor actieve ingrediënten, parfumoliën en kleurstoffen, vochtvasthoudende stoffen, basis voor crèmes, als consistentieverbeteraar, bindmiddel, verzachter en fixeermiddel
Achtergrondinformatie over het gebruik in cosmetica
Vaste PEG's worden gebruikt als consistentieversterkers in lippenstiften en crèmes en als vochtvasthoudende stof. Ze worden goed door de huid verdragen en zijn niet microbiologisch gevoelig, zodat het meestal niet nodig is conserveermiddelen toe te voegen. Polyethyleenglycolen (INCI: PEG-...) zijn polycondensatieproducten van ethyleenglycol, of polymerisatieproducten van ethyleenoxide. Het getal dat aan de naam is toegevoegd verwijst naar het gemiddelde aantal ethyleenoxide-eenheden in de stof. De consistentie van de PEG-derivaten wordt steeds vaster naarmate de polymerisatiegraad toeneemt. PEG's met een gemiddelde molaire massa tot 600 g/mol zijn vloeibaar, tot 1.000 g/mol wasachtig en vanaf 4.000 g/mol vast wasachtig. Door vaste en vloeibare ingrediënten te mengen, worden producten met een romige consistentie verkregen. Ze worden gebruikt als watervrije en met water afspoelbare basen. Naarmate de molaire massa toeneemt, nemen de oplosbaarheid in water en de hygroscopiciteit (vermogen om vocht op te nemen) van de polyethyleenglycolen af. Polyethyleenglycolen en hun derivaten worden bij voorkeur gebruikt in cosmetische producten, omdat zij een breed spectrum aan viscositeits- en oplosbaarheidskenmerken hebben in combinatie met een hoge huidtolerantie. Als in water oplosbare, niet-vette stoffen zijn polyethyleenglycolen geschikt voor vele cosmetische doeleinden. De vloeibare PEG's dienen bijvoorbeeld als glycerolsubstituut in gezichts-, scheer- en haarlotions, als oplosbaarheidsmiddel en als oplosmiddel. "Siliconen", of chemisch nauwkeuriger poly(organo)siloxanen, is een benaming voor een groep synthetische polymeren waarin siliconenatomen via zuurstofatomen met elkaar zijn verbonden. De vluchtigheid en de viscositeit worden bepaald door de lengte van de keten. Tot de siliconen behoren verschillende verbindingen die als kenmerkende functionele groep een polyorganosiloxaan bevatten. Belangrijke klassen zijn: dimethylpolysiloxanen, fenylmethylpolysiloxanen, cyclische methylsiloxanen en siloxanen gemodificeerd met alkylgroepen of PEG (polyethyleenglycol). Siliconen zijn onoplosbaar in water en hebben een lage oppervlaktespanning. De lage oppervlaktespanning is de reden voor hun goede verspreidende vermogen; zij vormen beschermende lagen op de huid die met stoom doorlaatbaar zijn. Ze hebben geen comedogene werking en worden bijzonder goed op de huid verdragen. Wegens hun gunstige technologische en cosmetische eigenschappen worden ze vrij vaak in cosmetica gebruikt om zo de verzorgende eigenschappen in huid- en haarverzorgingsproducten te verbeteren. Emulgatoren worden in cosmetica vaak gebruikt als hulpstoffen. Ze maken het mogelijk bestanddelen die eigenlijk niet kunnen worden gemengd, zoals olie en water, in een blijvend stabiele emulsie samen te brengen. Op die manier kunnen in cosmetica zowel waterige als olieachtige verzorgings- en actieve ingrediënten in één en hetzelfde product worden gebruikt. Emulgatoren zijn hiertoe in staat, omdat hun moleculen bestaan uit een lipofiel en een hydrofiel deel. Zo kunnen zij de oppervlaktespanning verminderen die in feite bestaat tussen twee onverenigbare stoffen zoals vet en water. Emulgatoren worden vooral gebruikt voor crèmes, lotions en reinigingsproducten. Tegenwoordig zijn emulgatoren echter meer dan alleen maar hulpstoffen die een emulsie stabiel houden. Vetzuuresters op basis van suiker, lecithine of glycerine monodistearaat dragen bijvoorbeeld bij aan het verbeteren van de vochtbalans van de huid en worden daarom ook gezien als cosmetische actieve ingrediënten.
Informatie over veilig gebruik
Claudia Fruijtier-Pölloth: Veiligheidsbeoordeling van polyethyleenglycolen (PEG's) en derivaten daarvan zoals gebruikt in cosmetische producten. In: "Toxicology" (2005), Nr. 214, P. 1-38. Uitgever: Elsevier Ireland Ltd.
Behoort tot de volgende stofgroepen
Cosmetica Regulering
Cosmetica-ingrediënten zijn wettelijk gereguleerd. Let op: er kunnen andere regels gelden voor cosmetische ingrediënten buiten de EU.