PEG-25 PABA

Nazwa / opis

Etoksylowany kwas etylo-4-aminobenzowy (średnio 25 jednostek -CH2-CH2-O-)

---

Funkcja(-e) tego składnika w produktach kosmetycznych

FILTR FIZYCZNY UV (ABSORBER UV)

Chroni produkt kosmetyczny przed uszkodzeniami spowodowanymi działaniem światła UV

FILTR UV (SUBSTANCJA PROMIENIOCHRONNA)

Chroni skórę lub włosy przed szkodliwym działaniem promieniowania UV

OCHRONA PRZED DZIAŁANIEM ŚWIATŁA /STABILIZATOR ŚWIATŁA

Chroni produkt kosmetyczny przed niszczącym działaniem światła

---

Pochodzenie

syntetyczne

---

Występowanie w kosmetykach

Jako filtr UV (substancja promieniochronna) w kosmetykach przeciwsłonecznych i innych kosmetykach z ochroną UV (produkty pielęgnacyjne, kosmetyki do makijażu).

---

Ogólne informacje na temat stosowania w kosmetykach

PEG-25 PABA jest rozpuszczalnym organicznym filtrem UV-B. Absorbuje promieniowanie UV-B od około 280 do 320 nm. Dopuszczalne maksymalne stężenie PEG-25 PABA wynosi 10 %. Substancje promieniochronne (filtry UV) minimalizują niepożądany wpływ promieniowania UV na skórę i dlatego są ważnym składnikiem preparatów z filtrem przeciwsłonecznym (kosmetyków promieniochronnych). Chroniąc skórę przed niebezpiecznym promieniowaniem UV, przyczyniają się do zapobiegania przedwczesnemu starzeniu się oraz chorobom skóry (w tym nowotworom skóry). Rozróżnia się 2 typy substancji promieniochronnych: rozpuszczalne organiczne filtry UV oraz filtry oparte na pigmentach mineralnych i/lub organicznych. Podczas gdy rozpuszczalne organiczne filtry UV pochłaniają promieniowanie UV, przekształcają je w ciepło i tworzą niewidzialną tarczę ochronną w górnej warstwie skóry, filtry UV na bazie pigmentów odbijają, rozpraszają i pochłaniają promieniowanie słoneczne już na powierzchni skóry. Organiczne filtry UV pochłaniają energię ultrafioletowej części światła w zakresie od około 280 do 400 nm. W związku z tym energia zaabsorbowanego fotonu musi odpowiadać energii, która jest niezbędna do przemieszczenia elektronu w cząsteczce substancji filtrującej z niskiej na wyższą orbitę. Kiedy elektron wraca z powrotem na swoją pierwotną orbitę, pochłonięta energia jest oddawana w postaci ciepła lub promieniowania o większej długości fali i w ten sposób staje się nieszkodliwa. Organiczne filtry UV różnią się między innymi położeniem obszaru absorpcji, fotostabilnością, rozpuszczalnością i zdolnością penetracji. W zależności od obszaru fal promieniowania ultrafioletowego, które jest pochłaniane przez filtr UV, rozróżnia się filtry UV-A, UV-B i szerokopasmowe. PEG w postaci stałej służą jako środki poprawiające konsystencję pomadek i kremów oraz jako humektanty. Są dobrze tolerowane przez skórę i nie są podatne na działanie mikroorganizmów, tak że na ogół nie ma potrzeby dodawania do nich żadnych środków konserwujących. Glikole polietylenowe (INCI: PEG-...) są produktami polikondensacji glikolu etylenowego lub polimeryzacji tlenku etylenu. Liczba dodana do nazwy odnosi się do średniej liczby jednostek tlenku etylenu w substancji. Konsystencja pochodnych PEG jest coraz bardziej stała wraz z rosnącym stopniem polimeryzacji. PEG o średniej masie molowej do 600 g/mol są substancjami ciekłymi, do 1.000 g/mol woskopodobnymi, a od 4.000 g/mol stałymi woskopodobnymi. Poprzez zmieszanie składników stałych i ciekłych otrzymuje się produkty o konsystencji kremowej, które stosuje się jako podkłady bez wody oraz produkty spłukiwane wodą. Wraz ze wzrostem masy molowej maleje rozpuszczalność w wodzie i higroskopijność (zdolność do pochłaniania wilgoci) glikoli polietylenowych. Glikole polietylenowe i ich pochodne są często stosowane w produktach kosmetycznych ze względu na ich szerokie spektrum właściwości związanych z lepkością i rozpuszczalnością oraz bardzo dobrą tolerancję przez skórę. Jako substancje rozpuszczalne w wodzie, nietłuste, glikole polietylenowe nadają się do wielu celów kosmetycznych. PEG w stanie ciekłym służą np. jako substytut glicerolu w kosmetykach do twarzy, produktach do golenia i do włosów, jako rozpuszczalniki i solubilizatory.

---

Informacje na temat bezpiecznego stosowania

Zgodnie z Rozporządzeniem UE dotyczącym produktów kosmetycznych [Rozporządzenie (WE) nr 1223/2009], które obowiązuje na całym rynku UE, filtry UV definiuje się jako substancje promieniochronne, czyli substancje przeznaczone wyłącznie lub głównie do ochrony skóry przed niektórymi rodzajami promieniowania ultrafioletowego przez pochłanianie, odbijanie lub rozpraszanie tego promieniowania. W załączniku VI do rozporządzenia określono substancje, które mogą być stosowane w produktach kosmetycznych jako substancje promieniochronne (filtry UV) wraz z maksymalnym dopuszczalnym stężeniem tych substancji w produktach kosmetycznych oraz ewentualnymi dodatkowymi warunkami ich stosowania. Przed włączeniem substancji do załącznika VI, filtry UV są oceniane pod kątem bezpieczeństwa toksykologicznego i poddawane kompleksowym badaniom. Producenci muszą udowodnić bezpieczeństwo dla zdrowia w szeroko zakrojonych badaniach naukowych. Jeżeli pojawią się nowe dane naukowe, zatwierdzone już substancje podlegają ponownej ocenie, a wykaz jest odpowiednio aktualizowany. Claudia Fruijtier-Pölloth: Ocena bezpieczeństwa dotycząca glikoli polietylenowych (PEG) i ich pochodnych stosowanych w produktach kosmetycznych. Magazyn "Toxicology" (2005), Nr 214, P. 1-38. Wydawca: Elsevier Ireland Ltd.

---

Należy do następujących grup substancji

---

Regulacje dotyczące kosmetyków

Składniki kosmetyków podlegają regulacjom prawnym. Należy pamiętać, że w przypadku składników kosmetycznych, poza UE mogą obowiązywać inne przepisy.