Szczegóły
BENZYL ALCOHOL
Nazwa / opis
Alkohol benzylowy; Fenylometanol
Funkcja(-e) tego składnika w produktach kosmetycznych
KONSERWANT
Zabezpiecza produkty kosmetyczne przed rozwojem mikroorganizmów i zepsuciem
NADAJĄCY ZAPACH
Wzmacnia zapach produktu i / lub perfumuje skórę
ROZPUSZCZALNIK
Rozpuszcza inne substancje
WPŁYWAJĄCY NA LEPKOŚĆ
Zwiększa lub zmniejsza lepkość produktów kosmetycznych
Pochodzenie
syntetyczne/roślinne
Występowanie w kosmetykach
Perfumy, wody toaletowe, wody po goleniu, różne kosmetyki perfumowane
Występowanie w innych produktach
Produkty lecznicze i wyroby medyczne, wyroby piekarnicze i cukiernicze, żelatyna, likier, środki do usuwania farby, przyspieszacze wywoływania, kalka techniczna, szelak, atrament
Ogólne informacje na temat stosowania w kosmetykach
Jako kompozycja zapachowa i aromatyczna alkohol benzylowy jest naturalnym składnikiem wielu eterycznych olejków kwiatowych, a w szczególności olejków zapachowych, takich jak ylang-ylang, tuberoza, jaśmin i lak wonny. Alkohol benzylowy występuje również w prawdziwym olejku różanym, w absolutach z kwiatów hiacyntu i kasji, jak również w zapachu robinii akacjowej. Alkohol benzylowy zawarty jest również w różnych balsamach aromatycznych (balsam peruwiański, balsam tolu, styraks). Deklarowana substancja zapachowa zgodnie z art. 19 ust. 1g Rozporządzenia WE dotyczącym produktów kosmetycznych. Substancje zapachowe lub ich mieszaniny są często określane w branży kosmetycznej jako "kompozycje zapachowe", "olejki zapachowe" lub "perfumy". Na produktach kosmetycznych są one określane nazwą INCI "PARFUM". Są to nierozcieńczone substancje lub mieszaniny, które pochodzą z surowców naturalnych lub mogą być wytwarzane (pół)syntetycznie. Stanowią one substancje wyjściowe do produkcji perfum, wód perfumowanych, wód toaletowych, wód kolońskich i innych perfumowanych produktów kosmetycznych. Przeciętna zawartość substancji zapachowych wynosi w perfumach 15-30 %, w wodzie perfumowanej 10-14 %, w wodzie toaletowej 6-9 %, w wodzie kolońskiej 3-5 %, a w produktach pielęgnacyjnych, szamponach, sprayach do włosów i dezodorantach ok. 0,2-1 % oraz ok. 1-3% w dezodorantach w sztyfcie. Do olejków zapachowych należą olejki eteryczne, żywice i absoluty. Ich źródłem są m.in. kwiaty, liście i łodygi, owoce i skórki owoców lub korzenie roślin, drewno, trawy lub zioła, igły, żywice i balsamy. Związki wyizolowane z produktów naturalnych to m.in. aldehydy, ketony, estry, alkohole (geraniol, cytronellal, cytral, eugenol, mentol). Dostępne są również zapachy półsyntetyczne (cytronellol, octan geranylu, jonon) i syntetyczne (np. alkohol fenyloetylowy i linalol). Zapachy pochodzenia zwierzęcego, takie jak piżmo i ambra, są stosowane rzadko. Konserwanty hamują rozwój drobnoustrojów w produkcie kosmetycznym, chroniąc kosmetyk przed zepsuciem i tym samym w znacznym stopniu przyczyniają się do ochrony zdrowia konsumentów. Środki konserwujące są szczególnie potrzebne, jeżeli produkt kosmetyczny zawiera wodę. Mikroorganizmy mogą bowiem namnażać się i rozprzestrzeniać w wodzie. Kosmetyki często zawierają nie tylko jeden konserwant, ale mieszaninę kilku środków konserwujących, które działają jednocześnie przeciwko różnym bakteriom, drożdżom i pleśniom. Każda z tych substancji jest niezależnie testowana, tak aby jej użycie w produkcie kosmetycznym było bezpieczne i kompatybilne. Producenci zawsze stosują możliwie najniższe stężenie konserwantów w produkcie, aby zapewnić optymalny okres przechowywania i bezpieczne stosowanie.
Informacje na temat bezpiecznego stosowania
Ze względu na ich znaczenie alergologiczne 26 substancji zapachowych musi być w UE oznaczanych na opakowaniach produktów kosmetycznych (wymienionych w wykazie składników). Są to: alfa-izometyljonon, cynamon amylowy, alkohol amylocynamonowy, alkohol anyżowy, alkohol benzylowy, benzoesan benzylu, cynamonian benzylu, salicylan benzylu, butylofenylometylopropional, aldehyd cynamonowy, alkohol cynamonowy, cytral, cytronelol, kumaryna, eugenol, wyciąg z Evernia furfuracea, wyciąg z Evernia prunastri, farnezol, geraniol, heksyl cynamal, hydroksycytronellal, karboksaldehyd hydroksyizoheksylo 3-cykloheksenowy, izoeugenol, limonen, linalol i 2-oktynonian metylu/węglan metyloheptynu. Oznakowanie tych substancji pomaga osobom cierpiącym na alergie - a więc takim, które wiedzą, że reagują alergicznie na jedną lub większą liczbę tych substancji - unikać stosowania produktów zawierających te substancje. Według obszernych badań europejskich około 2 % populacji cierpi na alergię kontaktową na co najmniej jedną substancję zapachową, przy czym kobiety są dotknięte tym problemem dwukrotnie częściej niż mężczyźni. Jeżeli istnieje wstępne podejrzenie alergii na zapachy, alergolog może przeprowadzić test naskórkowy z dwoma standaryzowanymi seriami zapachowymi (tzw. mieszanka zapachowa 1 i 2). W takiej sytuacji podejrzane alergeny są aplikowane na powierzchnię skóry pleców na dwa dni za pomocą specjalnego plastra. Obserwuje się, czy w polu testowym wystąpi reakcja z zaczerwienieniem i stanem zapalnym skóry, tzn. wyprysk. Dwie serie badań z substancjami zapachowymi powodującymi najczęstsze przypadki alergii pozwalają na identyfikację ogólnego uczulenia na substancje zapachowe w 70-80 % przypadków. Ze względu na bardzo niskie stężenie poszczególnych substancji zapachowych w kosmetykach, stężenie progowe wywołujące reakcję alergii kontaktowej na substancję powodującą uczulenie - w wielu przypadkach nie jest osiągane w warunkach stosowania kosmetyku, szczególnie w przypadku produktów spłukiwanych (rinse-off products). W przypadku reakcji alergicznej na testowaną mieszankę zapachową należy przetestować poszczególne składniki mieszaniny w celu dokładnego określenia substancji, na które dana osoba jest uczulona. Substancja ta jest zatwierdzona i/lub podlega ograniczeniom zgodnie z wpisem do załącznika III rozporządzenia KE dotyczącym produktów kosmetycznych, po dokonaniu oceny przez Komitet Naukowy Komisji UE ds. Ograniczenia mogą odnosić się np. do kryteriów czystości, maksymalnego stężenia lub ograniczenia do niektórych kategorii produktów. Z zastrzeżeniem warunków, które mogą być nałożone w załączniku III, stosowanie tej substancji w produktach kosmetycznych jest bezpieczne. Zgodnie z Rozporządzeniem KE dotyczącym produktów kosmetycznych (Rozporządzenie (WE) nr 1223/2009), które ma zastosowanie do całego rynku UE, konserwanty oznaczają substancje, które są przeznaczone wyłącznie lub głównie do hamowania rozwoju mikroorganizmów w produkcie kosmetycznym. W załączniku V do rozporządzenia określono substancje, które mogą być stosowane jako konserwanty w produktach kosmetycznych. Wykaz ten wskazuje maksymalne stężenia środków konserwujących, w jakich mogą być one stosowane w produktach kosmetycznych, a także dopuszczalne zastosowania. Przed zatwierdzeniem w załączniku V środki konserwujące są badane pod względem bezpieczeństwa toksykologicznego i poddawane skrupulatnej ocenie. Producenci muszą udowodnić bezpieczeństwo konserwantów dla zdrowia przeprowadzając szczegółowe, obiektywne badania naukowe.
Dalsze informacje
W przypadku podejrzenia alergii kontaktowej substancja ta może zostać poddana badaniu dermatologicznemu w teście naskórkowym/płatkowym.
Należy do następujących grup substancji
Regulacje dotyczące kosmetyków
Składniki kosmetyków podlegają regulacjom prawnym. Należy pamiętać, że w przypadku składników kosmetycznych, poza UE mogą obowiązywać inne przepisy.