TEA-PEG-3 COCAMIDE SULFATE

Informacje o substancji

"TEA" odnosi się do soli trietanoloaminy. "PEG" odnosi się do pochodnej PEG-(glikolu polietylenowego). Liczba za "PEG-" (lub pierwsza liczba za "PEG/...-") odnosi się do średniej liczby jednostek cząsteczkowych -CH2-CH2-O-. Amidy są produktami przemiany kwasów węglowych (kwasów karboksylowych, głównie kwasów tłuszczowych) lub innych kwasów ze związkami azotu (amoniakiem lub aminami alkilowymi i alkanolowymi, aminokwasami itp.) Przykłady: "stearamidy" to amidy kwasu stearynowego, "kokamidy" to amidy kwasów tłuszczowych z oleju kokosowego. Siarczany są solami lub estrami kwasu siarkowego.

---

Funkcja(-e) tego składnika w produktach kosmetycznych

OCZYSZCZAJĄCY

Oczyszcza skórę, włosy lub zęby

PIENIĄCY SIĘ

Tworzy pianę poprzez zatrzymanie powietrza (lub innych gazów) w cieczy

ŚRODEK POWIERZCHNIOWO CZYNNY - EMULGUJĄCY

Umożliwia tworzenie drobno rozproszonych mieszanin oleju i wody (emulsji)

ŚRODEK POWIERZCHNIOWO CZYNNY - HYDROTROPOWY

Zwiększa rozpuszczalność substancji w wodzie

ŚRODEK POWIERZCHNIOWO CZYNNY - OCZYSZCZAJĄCY

Środek powierzchniowo czynny do oczyszczania skóry, włosów i / lub zębów

---

Pochodzenie

syntetyczne/roślinne syntetyczne

---

Ogólne informacje na temat stosowania w kosmetykach

Glikole polietylenowe (INCI: PEG-...) są produktami polikondensacji glikolu etylenowego lub polimeryzacji tlenku etylenu. Liczba dodana do nazwy odnosi się do średniej liczby jednostek tlenku etylenu w substancji. Konsystencja pochodnych PEG jest coraz bardziej stała wraz z rosnącym stopniem polimeryzacji. PEG o średniej masie molowej do 600 g/mol są substancjami ciekłymi, do 1.000 g/mol woskopodobnymi, a od 4.000 g/mol stałymi woskopodobnymi. Poprzez zmieszanie składników stałych i ciekłych otrzymuje się produkty o konsystencji kremowej, które stosuje się jako podkłady bez wody oraz produkty spłukiwane wodą. Wraz ze wzrostem masy molowej maleje rozpuszczalność w wodzie i higroskopijność (zdolność do pochłaniania wilgoci) glikoli polietylenowych. Glikole polietylenowe i ich pochodne są często stosowane w produktach kosmetycznych ze względu na ich szerokie spektrum właściwości związanych z lepkością i rozpuszczalnością oraz bardzo dobrą tolerancję przez skórę. Jako substancje rozpuszczalne w wodzie, nietłuste, glikole polietylenowe nadają się do wielu celów kosmetycznych. PEG w stanie ciekłym służą np. jako substytut glicerolu w kosmetykach do twarzy, produktach do golenia i do włosów, jako rozpuszczalniki i solubilizatory. Surfaktanty (środki powierzchniowo czynne - SPC) to detergenty, które mają duże znaczenie w kosmetyce do oczyszczania skóry i włosów. Substancje te dzięki swojej strukturze molekularnej są w stanie zmniejszyć napięcie powierzchniowe cieczy, umożliwiając dokładne wymieszanie dwóch w zasadzie niemieszających się substancji, takich jak olej i woda. Ze względu na swoje właściwości, surfaktanty mają szerokie zastosowanie w kosmetyce: mogą oczyszczać, wytwarzać pianę, działać jako emulgatory łącząc ze sobą niemieszające się substancje. W szamponach, żelach pod prysznic i mydłach środki powierzchniowo czynne służą na przykład do zmywania z ciała tłuszczu i cząsteczek brudu za pomocą wody. Surfaktanty stosowane są również w pastach do zębów. Podczas czyszczenia zębów sprzyjają one szybkiemu i pełnemu rozpuszczeniu i rozprowadzeniu pasty w jamie ustnej. Surfaktanty stosowane w produktach kosmetycznych są przede wszystkim produkowane syntetycznie na bazie surowców roślinnych. Stosowane są zwykle w kombinacjach, aby w równym stopniu i w możliwie najlepszy sposób spełnić wszystkie oczekiwane wymagania - takie jak rozpuszczanie brudu i tworzenie piany w połączeniu z dobrą tolerancją skóry. Poprzez umiejętne połączenie środka powierzchniowo czynnego o niekorzystnej tolerancji przez skórę, ale o bardzo dobrej zdolności do usuwania zabrudzeń, z bardzo łagodnym, chroniącym skórę surfaktantem uzyskuje się w finalnie produkt o dobrych właściwościach myjących i równie dobrej tolerancji przez skórę. Emulgatory są popularnie stosowane w kosmetykach jako substancje pozwalające na połączenie niemieszających się składników lub faz, takich jak olej i woda - w stabilną emulsję. Takie połączenie jest możliwe, ponieważ ich cząsteczki składają się zarówno z części lipofilowej jak i hydrofilowej. W ten sposób mogą one zmniejszyć napięcie międzyfazowe między niemieszającymi się substancjami takimi jak tłuszcz i woda. Dzięki tym właściwościom w jednym produkcie kosmetycznym można stosować zarówno wodne, jak i oleiste składniki pielęgnacyjne i aktywne. Emulgatory są w szczególności stosowane w kremach, balsamach i preaparatach myjących lub oczyszczających. Obecnie emulgatory pełnią również inne istotne funkcje poza tworzeniem stabilnych emulsji. Estry kwasów tłuszczowych na bazie cukru, lecytyny lub monodistearynianu gliceryny przyczyniają się na przykład do poprawy nawilżenia skóry i dlatego są również uważane za kosmetyczne składniki aktywne.

---

Informacje na temat bezpiecznego stosowania

Substancja ta jest zatwierdzona i/lub podlega ograniczeniom zgodnie z wpisem do załącznika III rozporządzenia KE dotyczącym produktów kosmetycznych, po dokonaniu oceny przez Komitet Naukowy Komisji UE ds. Ograniczenia mogą odnosić się np. do kryteriów czystości, maksymalnego stężenia lub ograniczenia do niektórych kategorii produktów. Z zastrzeżeniem warunków, które mogą być nałożone w załączniku III, stosowanie tej substancji w produktach kosmetycznych jest bezpieczne. Claudia Fruijtier-Pölloth: Ocena bezpieczeństwa dotycząca glikoli polietylenowych (PEG) i ich pochodnych stosowanych w produktach kosmetycznych. Magazyn "Toxicology" (2005), Nr 214, P. 1-38. Wydawca: Elsevier Ireland Ltd.

---

Dlaczego o tym dyskutujemy?

Załącznik III do europejskiego rozporządzenia dotyczącego produktów kosmetycznych określa maksymalne wartości nitrozoamin w mono- i trialkiloaminach i -alkanoloaminach oraz w dialkiloaminach i dialkanoloamidach kwasów tłuszczowych. Powstawanie odpowiednich nitrozoamin może następować w wyniku reakcji drugorzędowych związków aminowych stanowiących zanieczyszczenia surowców z czynnikami nitrozującymi (z azotynami; reakcja nitrowania). Nitrozoaminy, które są potencjalnie rakotwórczymi składnikami, mogą zatem pojawiać się w śladowych ilościach w gotowym produkcie kosmetycznym. Fakty: Istnieje kompleksowa strategia unikania powstawania nitrozoamin, oparta na przepisach Rozporządzenia dotyczącego produktów kosmetycznych i zaleceniach organizacji zawodowych (1 i 2). Strategia ta obejmuje surowce (których czystość jest kontrolowana w celu ograniczenia zanieczyszczeń), proces produkcyjny, przechowywanie i produkt końcowy. Istotny jest również dobór składników o niskim potencjale nitrozacyjnym (2). Aby zapewnić skuteczność tych środków, mierzone są poziomy nitrozoaminy w surowcach i gotowym produkcie. Aby ograniczyć powstawanie nitrozoamin, możliwe jest również dodanie do produktu składników zapobiegających tej reakcji. Recepturowanie kosmetyków wymaga ściśle naukowego podejścia z uwzględnieniem wielu ograniczeń, co doskonale ilustruje strategia zarządzania nitrozoaminami. Kluczowe punkty do zapamiętania: Powstawanie nitrozoamin jest ściśle uregulowane w produkcji produktów kosmetycznych. W celu skutecznego zapobiegać tworzeniu się nitrozoamin podczas wytwarzania produktów kosmetycznych podejmuje się wiele środków ostrożności, począwszy od surowców, aż po kontrolę gotowego produktu. Źródła: (1) Opinia Europejskiego Komitetu Naukowego ds. Bezpieczeństwa Konsumentów (SCCS): SCCS/1458/11 - Opinion on Nitrosamines and Secondary Amines in Cosmetic Products (Opinia w sprawie nitrozoamin i amin drugorzędowych w produktach kosmetycznych): https://ec.europa.eu/health/scientific_committees/consumer_safety/docs/sccs_o_090.pdf (2) COSMETICS EUROPE: Technical guidance document on minimising and determining nitrosamines in cosmetics (Dokument wytycznych technicznych dotyczących minimalizacji i oznaczania nitrozoamin w kosmetykach), 2009: https://cosmeticseurope.eu/download/TjBjaHR5ekxhQ0Vxbkc1eEtKU2NTdz09

---

Należy do następujących grup substancji

---

Regulacje dotyczące kosmetyków

Składniki kosmetyków podlegają regulacjom prawnym. Należy pamiętać, że w przypadku składników kosmetycznych, poza UE mogą obowiązywać inne przepisy.