Szczegóły
TRIETHANOLAMINE
Nazwa / opis
Trietanoloamina (TEA); 2,2',2''-Nitrilotrietanol; Tris(2-hydroksyetylo)amina;
Funkcja(-e) tego składnika w produktach kosmetycznych
BUFORUJĄCY
Reguluje pH produktów kosmetycznych
NADAJĄCY ZAPACH
Wzmacnia zapach produktu i / lub perfumuje skórę
SUBSTANCJA POMOCNICZA W OLEJKACH ZAPACHOWYCH
Substancja pomocnicza w olejkach zapachowych i / lub aromatów
ŚRODEK POWIERZCHNIOWO CZYNNY - EMULGUJĄCY
Umożliwia tworzenie drobno rozproszonych mieszanin oleju i wody (emulsji)
ŚRODEK POWIERZCHNIOWO CZYNNY - OCZYSZCZAJĄCY
Środek powierzchniowo czynny do oczyszczania skóry, włosów i / lub zębów
Pochodzenie
syntetyczne
Występowanie w kosmetykach
Maści, kremy, balsamy, żele
Występowanie w innych produktach
Maści lecznicze; zmywacze do farb, wywoływacze, farby, powłoki, środki polerujące, pestycydy, techniczne smary chłodzące
Ogólne informacje na temat stosowania w kosmetykach
Substancje zapachowe lub ich mieszaniny są często określane w branży kosmetycznej jako "kompozycje zapachowe", "olejki zapachowe" lub "perfumy". Na produktach kosmetycznych są one określane nazwą INCI "PARFUM". Są to nierozcieńczone substancje lub mieszaniny, które pochodzą z surowców naturalnych lub mogą być wytwarzane (pół)syntetycznie. Stanowią one substancje wyjściowe do produkcji perfum, wód perfumowanych, wód toaletowych, wód kolońskich i innych perfumowanych produktów kosmetycznych. Przeciętna zawartość substancji zapachowych wynosi w perfumach 15-30 %, w wodzie perfumowanej 10-14 %, w wodzie toaletowej 6-9 %, w wodzie kolońskiej 3-5 %, a w produktach pielęgnacyjnych, szamponach, sprayach do włosów i dezodorantach ok. 0,2-1 % oraz ok. 1-3% w dezodorantach w sztyfcie. Do olejków zapachowych należą olejki eteryczne, żywice i absoluty. Ich źródłem są m.in. kwiaty, liście i łodygi, owoce i skórki owoców lub korzenie roślin, drewno, trawy lub zioła, igły, żywice i balsamy. Związki wyizolowane z produktów naturalnych to m.in. aldehydy, ketony, estry, alkohole (geraniol, cytronellal, cytral, eugenol, mentol). Dostępne są również zapachy półsyntetyczne (cytronellol, octan geranylu, jonon) i syntetyczne (np. alkohol fenyloetylowy i linalol). Zapachy pochodzenia zwierzęcego, takie jak piżmo i ambra, są stosowane rzadko. Surfaktanty (środki powierzchniowo czynne - SPC) to detergenty, które mają duże znaczenie w kosmetyce do oczyszczania skóry i włosów. Substancje te dzięki swojej strukturze molekularnej są w stanie zmniejszyć napięcie powierzchniowe cieczy, umożliwiając dokładne wymieszanie dwóch w zasadzie niemieszających się substancji, takich jak olej i woda. Ze względu na swoje właściwości, surfaktanty mają szerokie zastosowanie w kosmetyce: mogą oczyszczać, wytwarzać pianę, działać jako emulgatory łącząc ze sobą niemieszające się substancje. W szamponach, żelach pod prysznic i mydłach środki powierzchniowo czynne służą na przykład do zmywania z ciała tłuszczu i cząsteczek brudu za pomocą wody. Surfaktanty stosowane są również w pastach do zębów. Podczas czyszczenia zębów sprzyjają one szybkiemu i pełnemu rozpuszczeniu i rozprowadzeniu pasty w jamie ustnej. Surfaktanty stosowane w produktach kosmetycznych są przede wszystkim produkowane syntetycznie na bazie surowców roślinnych. Stosowane są zwykle w kombinacjach, aby w równym stopniu i w możliwie najlepszy sposób spełnić wszystkie oczekiwane wymagania - takie jak rozpuszczanie brudu i tworzenie piany w połączeniu z dobrą tolerancją skóry. Poprzez umiejętne połączenie środka powierzchniowo czynnego o niekorzystnej tolerancji przez skórę, ale o bardzo dobrej zdolności do usuwania zabrudzeń, z bardzo łagodnym, chroniącym skórę surfaktantem uzyskuje się w finalnie produkt o dobrych właściwościach myjących i równie dobrej tolerancji przez skórę. Emulgatory są popularnie stosowane w kosmetykach jako substancje pozwalające na połączenie niemieszających się składników lub faz, takich jak olej i woda - w stabilną emulsję. Takie połączenie jest możliwe, ponieważ ich cząsteczki składają się zarówno z części lipofilowej jak i hydrofilowej. W ten sposób mogą one zmniejszyć napięcie międzyfazowe między niemieszającymi się substancjami takimi jak tłuszcz i woda. Dzięki tym właściwościom w jednym produkcie kosmetycznym można stosować zarówno wodne, jak i oleiste składniki pielęgnacyjne i aktywne. Emulgatory są w szczególności stosowane w kremach, balsamach i preaparatach myjących lub oczyszczających. Obecnie emulgatory pełnią również inne istotne funkcje poza tworzeniem stabilnych emulsji. Estry kwasów tłuszczowych na bazie cukru, lecytyny lub monodistearynianu gliceryny przyczyniają się na przykład do poprawy nawilżenia skóry i dlatego są również uważane za kosmetyczne składniki aktywne.
Informacje na temat bezpiecznego stosowania
Substancja ta jest zatwierdzona i/lub podlega ograniczeniom zgodnie z wpisem do załącznika III rozporządzenia KE dotyczącym produktów kosmetycznych, po dokonaniu oceny przez Komitet Naukowy Komisji UE ds. Ograniczenia mogą odnosić się np. do kryteriów czystości, maksymalnego stężenia lub ograniczenia do niektórych kategorii produktów. Z zastrzeżeniem warunków, które mogą być nałożone w załączniku III, stosowanie tej substancji w produktach kosmetycznych jest bezpieczne.
Dlaczego o tym dyskutujemy?
Załącznik III do europejskiego rozporządzenia dotyczącego produktów kosmetycznych określa maksymalne wartości nitrozoamin w mono- i trialkiloaminach i -alkanoloaminach oraz w dialkiloaminach i dialkanoloamidach kwasów tłuszczowych. Powstawanie odpowiednich nitrozoamin może następować w wyniku reakcji drugorzędowych związków aminowych stanowiących zanieczyszczenia surowców z czynnikami nitrozującymi (z azotynami; reakcja nitrowania). Nitrozoaminy, które są potencjalnie rakotwórczymi składnikami, mogą zatem pojawiać się w śladowych ilościach w gotowym produkcie kosmetycznym. Fakty: Istnieje kompleksowa strategia unikania powstawania nitrozoamin, oparta na przepisach Rozporządzenia dotyczącego produktów kosmetycznych i zaleceniach organizacji zawodowych (1 i 2). Strategia ta obejmuje surowce (których czystość jest kontrolowana w celu ograniczenia zanieczyszczeń), proces produkcyjny, przechowywanie i produkt końcowy. Istotny jest również dobór składników o niskim potencjale nitrozacyjnym (2). Aby zapewnić skuteczność tych środków, mierzone są poziomy nitrozoaminy w surowcach i gotowym produkcie. Aby ograniczyć powstawanie nitrozoamin, możliwe jest również dodanie do produktu składników zapobiegających tej reakcji. Recepturowanie kosmetyków wymaga ściśle naukowego podejścia z uwzględnieniem wielu ograniczeń, co doskonale ilustruje strategia zarządzania nitrozoaminami. Kluczowe punkty do zapamiętania: Powstawanie nitrozoamin jest ściśle uregulowane w produkcji produktów kosmetycznych. W celu skutecznego zapobiegać tworzeniu się nitrozoamin podczas wytwarzania produktów kosmetycznych podejmuje się wiele środków ostrożności, począwszy od surowców, aż po kontrolę gotowego produktu. Źródła: (1) Opinia Europejskiego Komitetu Naukowego ds. Bezpieczeństwa Konsumentów (SCCS): SCCS/1458/11 - Opinion on Nitrosamines and Secondary Amines in Cosmetic Products (Opinia w sprawie nitrozoamin i amin drugorzędowych w produktach kosmetycznych): https://ec.europa.eu/health/scientific_committees/consumer_safety/docs/sccs_o_090.pdf (2) COSMETICS EUROPE: Technical guidance document on minimising and determining nitrosamines in cosmetics (Dokument wytycznych technicznych dotyczących minimalizacji i oznaczania nitrozoamin w kosmetykach), 2009: https://cosmeticseurope.eu/download/TjBjaHR5ekxhQ0Vxbkc1eEtKU2NTdz09
Dalsze informacje
W przypadku podejrzenia alergii kontaktowej substancja ta może zostać poddana badaniu dermatologicznemu w teście naskórkowym/płatkowym.
Należy do następujących grup substancji
Regulacje dotyczące kosmetyków
Składniki kosmetyków podlegają regulacjom prawnym. Należy pamiętać, że w przypadku składników kosmetycznych, poza UE mogą obowiązywać inne przepisy.