Szczegóły
DROMETRIZOLE TRISILOXANE
Nazwa / opis
2-(2H-benzotriazol-2-ylo)-4-metylo-6-(2-metylo-3-(1,3,3,3-tetrametylo-1-(trimetylosililo)oksy)disiloksanylo)propylofenol
Funkcja(-e) tego składnika w produktach kosmetycznych
FILTR FIZYCZNY UV (ABSORBER UV)
Chroni produkt kosmetyczny przed uszkodzeniami spowodowanymi działaniem światła UV
FILTR UV (SUBSTANCJA PROMIENIOCHRONNA)
Chroni skórę lub włosy przed szkodliwym działaniem promieniowania UV
OCHRONA PRZED DZIAŁANIEM ŚWIATŁA /STABILIZATOR ŚWIATŁA
Chroni produkt kosmetyczny przed niszczącym działaniem światła
Pochodzenie
syntetyczne
Występowanie w kosmetykach
Jako filtr UV (substancja promieniochronna) w kosmetykach przeciwsłonecznych i innych kosmetykach z ochroną UV (produkty pielęgnacyjne, kosmetyki do makijażu).
Ogólne informacje na temat stosowania w kosmetykach
DROMETRIZOLE TRISILOXANE jest rozpuszczalnym organicznym filtrem UV-BB (filtr szerokopasmowy), który chroni skórę zarówno przed promieniowaniem UV-B jak i UV-A. Dopuszczalne maksymalne stężenie wynosi 15 %. Substancje promieniochronne (filtry UV) minimalizują niepożądany wpływ promieniowania UV na skórę i dlatego są ważnym składnikiem preparatów z filtrem przeciwsłonecznym (kosmetyków promieniochronnych). Chroniąc skórę przed niebezpiecznym promieniowaniem UV, przyczyniają się do zapobiegania przedwczesnemu starzeniu się oraz chorobom skóry (w tym nowotworom skóry). Rozróżnia się 2 typy substancji promieniochronnych: rozpuszczalne organiczne filtry UV oraz filtry oparte na pigmentach mineralnych i/lub organicznych. Podczas gdy rozpuszczalne organiczne filtry UV pochłaniają promieniowanie UV, przekształcają je w ciepło i tworzą niewidzialną tarczę ochronną w górnej warstwie skóry, filtry UV na bazie pigmentów odbijają, rozpraszają i pochłaniają promieniowanie słoneczne już na powierzchni skóry. Organiczne filtry UV pochłaniają energię ultrafioletowej części światła w zakresie od około 280 do 400 nm. W związku z tym energia zaabsorbowanego fotonu musi odpowiadać energii, która jest niezbędna do przemieszczenia elektronu w cząsteczce substancji filtrującej z niskiej na wyższą orbitę. Kiedy elektron wraca z powrotem na swoją pierwotną orbitę, pochłonięta energia jest oddawana w postaci ciepła lub promieniowania o większej długości fali i w ten sposób staje się nieszkodliwa. Organiczne filtry UV różnią się między innymi położeniem obszaru absorpcji, fotostabilnością, rozpuszczalnością i zdolnością penetracji. W zależności od obszaru fal promieniowania ultrafioletowego, które jest pochłaniane przez filtr UV, rozróżnia się filtry UV-A, UV-B i szerokopasmowe. Silikony, czyli syntetyczne polimery krzemoorganiczne (polisiloksany), to grupa polimerów, w których atomy kremu są połączone z atomami tlenu. Do silikonów zalicza się różne związki, które jako charakterystyczną grupę funkcyjną zawierają poliorganosiloksan, a wśród nich: dimetylopolisiloksany, fenylometylopolisiloksany, cykliczne metylosiloksany oraz siloksany modyfikowane grupami alkilowymi lub PEG (glikol polietylenowy). Silikony są nierozpuszczalne w wodzie, a ich lotność i lepkość zależą od długości łańcucha. charakteryzują się niskim napięciem powierzchniowym, dzięki czemu posiadają dobrą zdolności do rozprowadzania, tworząc na skórze film ochronny, który przepuszcza parę wodną. Nie wykazują działania komedogennego, czyli nie zatykającego porów i są szczególnie dobrze tolerowane przez skórę. Ze względu na ich korzystne właściwości kosmetyczne są często stosowane w kosmetykach do pielęgnacji skóry i włosów.
Informacje na temat bezpiecznego stosowania
Zgodnie z Rozporządzeniem UE dotyczącym produktów kosmetycznych [Rozporządzenie (WE) nr 1223/2009], które obowiązuje na całym rynku UE, filtry UV definiuje się jako substancje promieniochronne, czyli substancje przeznaczone wyłącznie lub głównie do ochrony skóry przed niektórymi rodzajami promieniowania ultrafioletowego przez pochłanianie, odbijanie lub rozpraszanie tego promieniowania. W załączniku VI do rozporządzenia określono substancje, które mogą być stosowane w produktach kosmetycznych jako substancje promieniochronne (filtry UV) wraz z maksymalnym dopuszczalnym stężeniem tych substancji w produktach kosmetycznych oraz ewentualnymi dodatkowymi warunkami ich stosowania. Przed włączeniem substancji do załącznika VI, filtry UV są oceniane pod kątem bezpieczeństwa toksykologicznego i poddawane kompleksowym badaniom. Producenci muszą udowodnić bezpieczeństwo dla zdrowia w szeroko zakrojonych badaniach naukowych. Jeżeli pojawią się nowe dane naukowe, zatwierdzone już substancje podlegają ponownej ocenie, a wykaz jest odpowiednio aktualizowany.
Należy do następujących grup substancji
Regulacje dotyczące kosmetyków
Składniki kosmetyków podlegają regulacjom prawnym. Należy pamiętać, że w przypadku składników kosmetycznych, poza UE mogą obowiązywać inne przepisy.