ETHYLHEXYL DIMETHYL PABA

Nazwa / opis

Etyloheksylo Dimetylo PABA; 4-(dimetyloamino)benzoesan 2-etyloheksylu; Padimate O

---

Funkcja(-e) tego składnika w produktach kosmetycznych

FILTR FIZYCZNY UV (ABSORBER UV)

Chroni produkt kosmetyczny przed uszkodzeniami spowodowanymi działaniem światła UV

FILTR UV (SUBSTANCJA PROMIENIOCHRONNA)

Chroni skórę lub włosy przed szkodliwym działaniem promieniowania UV

OCHRONA PRZED DZIAŁANIEM ŚWIATŁA /STABILIZATOR ŚWIATŁA

Chroni produkt kosmetyczny przed niszczącym działaniem światła

---

Pochodzenie

syntetyczne

---

Występowanie w kosmetykach

Jako filtr UV (substancja promieniochronna) w kosmetykach przeciwsłonecznych i innych kosmetykach z ochroną UV (produkty pielęgnacyjne, kosmetyki do makijażu).

---

Ogólne informacje na temat stosowania w kosmetykach

ETHYLHEXYL DIMETHYL PABA (skrót: EHD-PABA) jest rozpuszczalnym organicznym filtrem UV-B. Pochłania on promieniowanie UV-B od około 280 do 320 nm. Dopuszczalne maksymalne stężenie EHD-PABA wynosi 8 %. Substancje promieniochronne (filtry UV) minimalizują niepożądany wpływ promieniowania UV na skórę i dlatego są ważnym składnikiem preparatów z filtrem przeciwsłonecznym (kosmetyków promieniochronnych). Chroniąc skórę przed niebezpiecznym promieniowaniem UV, przyczyniają się do zapobiegania przedwczesnemu starzeniu się oraz chorobom skóry (w tym nowotworom skóry). Rozróżnia się 2 typy substancji promieniochronnych: rozpuszczalne organiczne filtry UV oraz filtry oparte na pigmentach mineralnych i/lub organicznych. Podczas gdy rozpuszczalne organiczne filtry UV pochłaniają promieniowanie UV, przekształcają je w ciepło i tworzą niewidzialną tarczę ochronną w górnej warstwie skóry, filtry UV na bazie pigmentów odbijają, rozpraszają i pochłaniają promieniowanie słoneczne już na powierzchni skóry. Organiczne filtry UV pochłaniają energię ultrafioletowej części światła w zakresie od około 280 do 400 nm. W związku z tym energia zaabsorbowanego fotonu musi odpowiadać energii, która jest niezbędna do przemieszczenia elektronu w cząsteczce substancji filtrującej z niskiej na wyższą orbitę. Kiedy elektron wraca z powrotem na swoją pierwotną orbitę, pochłonięta energia jest oddawana w postaci ciepła lub promieniowania o większej długości fali i w ten sposób staje się nieszkodliwa. Organiczne filtry UV różnią się między innymi położeniem obszaru absorpcji, fotostabilnością, rozpuszczalnością i zdolnością penetracji. W zależności od obszaru fal promieniowania ultrafioletowego, które jest pochłaniane przez filtr UV, rozróżnia się filtry UV-A, UV-B i szerokopasmowe.

---

Informacje na temat bezpiecznego stosowania

Zgodnie z Rozporządzeniem UE dotyczącym produktów kosmetycznych [Rozporządzenie (WE) nr 1223/2009], które obowiązuje na całym rynku UE, filtry UV definiuje się jako substancje promieniochronne, czyli substancje przeznaczone wyłącznie lub głównie do ochrony skóry przed niektórymi rodzajami promieniowania ultrafioletowego przez pochłanianie, odbijanie lub rozpraszanie tego promieniowania. W załączniku VI do rozporządzenia określono substancje, które mogą być stosowane w produktach kosmetycznych jako substancje promieniochronne (filtry UV) wraz z maksymalnym dopuszczalnym stężeniem tych substancji w produktach kosmetycznych oraz ewentualnymi dodatkowymi warunkami ich stosowania. Przed włączeniem substancji do załącznika VI, filtry UV są oceniane pod kątem bezpieczeństwa toksykologicznego i poddawane kompleksowym badaniom. Producenci muszą udowodnić bezpieczeństwo dla zdrowia w szeroko zakrojonych badaniach naukowych. Jeżeli pojawią się nowe dane naukowe, zatwierdzone już substancje podlegają ponownej ocenie, a wykaz jest odpowiednio aktualizowany.

---

Dlaczego o tym dyskutujemy?

Podejrzewa się, że etyloheksylo-dimetylo PABA jest czynnikiem zaburzającym gospodarkę hormonalną i zanieczyszczającym wody. Fakty: Badania in vitro (badania lub eksperymenty w środowisku laboratoryjnym, na przykład w probówce) pokazują, że etyloheksylo-dimetylo PABA może wiązać się z receptorami estrogenowymi. Jednak ta aktywność in vitro jest milion razy mniejsza niż żeńskiego hormonu referencyjnego (estradiolu) (1). Ponadto wpływ na estrogeny in vitro nie został potwierdzony w badaniach in vivo (badania lub eksperymenty przeprowadzone na żywych organizmach). Należy pamiętać, że obserwowane w laboratorium działanie na hormony nie oznacza niekorzystnego wpływu na organizm. Dane in vitro pozwalają określić sposób działania. Aby dowiedzieć się, czy ten mechanizm ma wpływ na żywe organizmy, należy przeprowadzić badania in vivo. Wpływ na środowisko: etyloheksylo-dimetylo PABA jest klasyfikowany jako łatwo biodegradowalny i dlatego nie powoduje zanieczyszczenia środowiska. Kluczowe punkty do zapamiętania: Etyloheksylo-dimetylo PABA nie wywiera wpływu na estrogeny w badaniach in vivo i dlatego nie jest uznany za substancję zaburzającą gospodarkę hormonalną. Jest łatwo biodegradowalny, nie zanieczyszcza i nie kumuluje się w wodach. Źródło: (1) Opinia Europejskiego Komitetu Naukowego ds. Bezpieczeństwa Konsumentów: Opinion on the Evaluation of Potentially Estrogenic Effects of UV-filters, 2001 (Opinia w sprawie oceny potencjalnego działania na estrogenny filtrów UV, 2001): https://ec.europa.eu/health/scientific_committees/consumer_safety/opinions/sccnfp_opinions_97_04/sccp_out145_en.htm

---

Dalsze informacje

W przypadku podejrzenia alergii kontaktowej substancja ta może zostać poddana badaniu dermatologicznemu w teście naskórkowym/płatkowym.

---

Należy do następujących grup substancji

---

Regulacje dotyczące kosmetyków

Składniki kosmetyków podlegają regulacjom prawnym. Należy pamiętać, że w przypadku składników kosmetycznych, poza UE mogą obowiązywać inne przepisy.