Szczegóły
MEA-BENZOATE
Nazwa / opis
Benzoesan monoetanoloamidu
Funkcja(-e) tego składnika w produktach kosmetycznych
KONSERWANT
Zabezpiecza produkty kosmetyczne przed rozwojem mikroorganizmów i zepsuciem
Pochodzenie
syntetyczne
Występowanie w kosmetykach
Jako środek konserwujący w różnych produktach kosmetycznych
Ogólne informacje na temat stosowania w kosmetykach
Konserwanty hamują rozwój drobnoustrojów w produkcie kosmetycznym, chroniąc kosmetyk przed zepsuciem i tym samym w znacznym stopniu przyczyniają się do ochrony zdrowia konsumentów. Środki konserwujące są szczególnie potrzebne, jeżeli produkt kosmetyczny zawiera wodę. Mikroorganizmy mogą bowiem namnażać się i rozprzestrzeniać w wodzie. Kosmetyki często zawierają nie tylko jeden konserwant, ale mieszaninę kilku środków konserwujących, które działają jednocześnie przeciwko różnym bakteriom, drożdżom i pleśniom. Każda z tych substancji jest niezależnie testowana, tak aby jej użycie w produkcie kosmetycznym było bezpieczne i kompatybilne. Producenci zawsze stosują możliwie najniższe stężenie konserwantów w produkcie, aby zapewnić optymalny okres przechowywania i bezpieczne stosowanie. Aromatyczny kwas karboksylowy - kwas benzoesowy oraz jego sole i estry są stosowane jako środki konserwujące w kosmetykach. Wykazują one dobrą skuteczność konserwacji produktów kosmetycznych wobec bakterii, drożdży i pleśni. W przyrodzie kwas benzoesowy występuje w benzoinie, od której pochodzi nazwa kwasu benzoesowego. Żywica ta pochodzi z drzew styrakowych rosnących w Indiach i Malezji. Obecnie kwas benzoesowy oraz jego sole i estry są produkowane głównie na drodze syntezy chemicznej. Estry kwasu benzoesowego mają częściowo charakter zapachowy - jak na przykład benzoesan benzylu, benzoesan etylu i benzoesan metylu.
Informacje na temat bezpiecznego stosowania
Zgodnie z Rozporządzeniem KE dotyczącym produktów kosmetycznych (Rozporządzenie (WE) nr 1223/2009), które ma zastosowanie do całego rynku UE, konserwanty oznaczają substancje, które są przeznaczone wyłącznie lub głównie do hamowania rozwoju mikroorganizmów w produkcie kosmetycznym. W załączniku V do rozporządzenia określono substancje, które mogą być stosowane jako konserwanty w produktach kosmetycznych. Wykaz ten wskazuje maksymalne stężenia środków konserwujących, w jakich mogą być one stosowane w produktach kosmetycznych, a także dopuszczalne zastosowania. Przed zatwierdzeniem w załączniku V środki konserwujące są badane pod względem bezpieczeństwa toksykologicznego i poddawane skrupulatnej ocenie. Producenci muszą udowodnić bezpieczeństwo konserwantów dla zdrowia przeprowadzając szczegółowe, obiektywne badania naukowe. Substancja ta jest zatwierdzona i/lub podlega ograniczeniom zgodnie z wpisem do załącznika III rozporządzenia KE dotyczącym produktów kosmetycznych, po dokonaniu oceny przez Komitet Naukowy Komisji UE ds. Ograniczenia mogą odnosić się np. do kryteriów czystości, maksymalnego stężenia lub ograniczenia do niektórych kategorii produktów. Z zastrzeżeniem warunków, które mogą być nałożone w załączniku III, stosowanie tej substancji w produktach kosmetycznych jest bezpieczne.
Dlaczego o tym dyskutujemy?
Załącznik III do europejskiego rozporządzenia dotyczącego produktów kosmetycznych określa maksymalne wartości nitrozoamin w mono- i trialkiloaminach i -alkanoloaminach oraz w dialkiloaminach i dialkanoloamidach kwasów tłuszczowych. Powstawanie odpowiednich nitrozoamin może następować w wyniku reakcji drugorzędowych związków aminowych stanowiących zanieczyszczenia surowców z czynnikami nitrozującymi (z azotynami; reakcja nitrowania). Nitrozoaminy, które są potencjalnie rakotwórczymi składnikami, mogą zatem pojawiać się w śladowych ilościach w gotowym produkcie kosmetycznym. Fakty: Istnieje kompleksowa strategia unikania powstawania nitrozoamin, oparta na przepisach Rozporządzenia dotyczącego produktów kosmetycznych i zaleceniach organizacji zawodowych (1 i 2). Strategia ta obejmuje surowce (których czystość jest kontrolowana w celu ograniczenia zanieczyszczeń), proces produkcyjny, przechowywanie i produkt końcowy. Istotny jest również dobór składników o niskim potencjale nitrozacyjnym (2). Aby zapewnić skuteczność tych środków, mierzone są poziomy nitrozoaminy w surowcach i gotowym produkcie. Aby ograniczyć powstawanie nitrozoamin, możliwe jest również dodanie do produktu składników zapobiegających tej reakcji. Recepturowanie kosmetyków wymaga ściśle naukowego podejścia z uwzględnieniem wielu ograniczeń, co doskonale ilustruje strategia zarządzania nitrozoaminami. Kluczowe punkty do zapamiętania: Powstawanie nitrozoamin jest ściśle uregulowane w produkcji produktów kosmetycznych. W celu skutecznego zapobiegać tworzeniu się nitrozoamin podczas wytwarzania produktów kosmetycznych podejmuje się wiele środków ostrożności, począwszy od surowców, aż po kontrolę gotowego produktu. Źródła: (1) Opinia Europejskiego Komitetu Naukowego ds. Bezpieczeństwa Konsumentów (SCCS): SCCS/1458/11 - Opinion on Nitrosamines and Secondary Amines in Cosmetic Products (Opinia w sprawie nitrozoamin i amin drugorzędowych w produktach kosmetycznych): https://ec.europa.eu/health/scientific_committees/consumer_safety/docs/sccs_o_090.pdf (2) COSMETICS EUROPE: Technical guidance document on minimising and determining nitrosamines in cosmetics (Dokument wytycznych technicznych dotyczących minimalizacji i oznaczania nitrozoamin w kosmetykach), 2009: https://cosmeticseurope.eu/download/TjBjaHR5ekxhQ0Vxbkc1eEtKU2NTdz09
Należy do następujących grup substancji
Regulacje dotyczące kosmetyków
Składniki kosmetyków podlegają regulacjom prawnym. Należy pamiętać, że w przypadku składników kosmetycznych, poza UE mogą obowiązywać inne przepisy.