Szczegóły
OCTOCRYLENE
Nazwa / opis
Oktokrylen; ester 2-etyloheksylowy kwasu 2-cyjano-3,3-difenylo-2-propenowego
Funkcja(-e) tego składnika w produktach kosmetycznych
FILTR FIZYCZNY UV (ABSORBER UV)
Chroni produkt kosmetyczny przed uszkodzeniami spowodowanymi działaniem światła UV
FILTR UV (SUBSTANCJA PROMIENIOCHRONNA)
Chroni skórę lub włosy przed szkodliwym działaniem promieniowania UV
OCHRONA PRZED DZIAŁANIEM ŚWIATŁA /STABILIZATOR ŚWIATŁA
Chroni produkt kosmetyczny przed niszczącym działaniem światła
SUBSTANCJA POMOCNICZA W OLEJKACH ZAPACHOWYCH
Substancja pomocnicza w olejkach zapachowych i / lub aromatów
Pochodzenie
syntetyczne
Występowanie w kosmetykach
Jako filtr UV (substancja promieniochronna) w kosmetykach przeciwsłonecznych i innych kosmetykach z ochroną UV (produkty pielęgnacyjne, kosmetyki do makijażu).
Ogólne informacje na temat stosowania w kosmetykach
Oktokrylen (INCI: OCTOCRYLENE) jest rozpuszczalnym organicznym filtrem UV-B. Absorbuje promieniowanie UV-B od około 280 do 320 nm. Dopuszczalne maksymalne stężenie oktokrylenu wynosi 10 %. Substancje promieniochronne (filtry UV) minimalizują niepożądany wpływ promieniowania UV na skórę i dlatego są ważnym składnikiem preparatów z filtrem przeciwsłonecznym (kosmetyków promieniochronnych). Chroniąc skórę przed niebezpiecznym promieniowaniem UV, przyczyniają się do zapobiegania przedwczesnemu starzeniu się oraz chorobom skóry (w tym nowotworom skóry). Rozróżnia się 2 typy substancji promieniochronnych: rozpuszczalne organiczne filtry UV oraz filtry oparte na pigmentach mineralnych i/lub organicznych. Podczas gdy rozpuszczalne organiczne filtry UV pochłaniają promieniowanie UV, przekształcają je w ciepło i tworzą niewidzialną tarczę ochronną w górnej warstwie skóry, filtry UV na bazie pigmentów odbijają, rozpraszają i pochłaniają promieniowanie słoneczne już na powierzchni skóry. Organiczne filtry UV pochłaniają energię ultrafioletowej części światła w zakresie od około 280 do 400 nm. W związku z tym energia zaabsorbowanego fotonu musi odpowiadać energii, która jest niezbędna do przemieszczenia elektronu w cząsteczce substancji filtrującej z niskiej na wyższą orbitę. Kiedy elektron wraca z powrotem na swoją pierwotną orbitę, pochłonięta energia jest oddawana w postaci ciepła lub promieniowania o większej długości fali i w ten sposób staje się nieszkodliwa. Organiczne filtry UV różnią się między innymi położeniem obszaru absorpcji, fotostabilnością, rozpuszczalnością i zdolnością penetracji. W zależności od obszaru fal promieniowania ultrafioletowego, które jest pochłaniane przez filtr UV, rozróżnia się filtry UV-A, UV-B i szerokopasmowe. Substancje zapachowe lub ich mieszaniny są często określane w branży kosmetycznej jako "kompozycje zapachowe", "olejki zapachowe" lub "perfumy". Na produktach kosmetycznych są one określane nazwą INCI "PARFUM". Są to nierozcieńczone substancje lub mieszaniny, które pochodzą z surowców naturalnych lub mogą być wytwarzane (pół)syntetycznie. Stanowią one substancje wyjściowe do produkcji perfum, wód perfumowanych, wód toaletowych, wód kolońskich i innych perfumowanych produktów kosmetycznych. Przeciętna zawartość substancji zapachowych wynosi w perfumach 15-30 %, w wodzie perfumowanej 10-14 %, w wodzie toaletowej 6-9 %, w wodzie kolońskiej 3-5 %, a w produktach pielęgnacyjnych, szamponach, sprayach do włosów i dezodorantach ok. 0,2-1 % oraz ok. 1-3% w dezodorantach w sztyfcie. Do olejków zapachowych należą olejki eteryczne, żywice i absoluty. Ich źródłem są m.in. kwiaty, liście i łodygi, owoce i skórki owoców lub korzenie roślin, drewno, trawy lub zioła, igły, żywice i balsamy. Związki wyizolowane z produktów naturalnych to m.in. aldehydy, ketony, estry, alkohole (geraniol, cytronellal, cytral, eugenol, mentol). Dostępne są również zapachy półsyntetyczne (cytronellol, octan geranylu, jonon) i syntetyczne (np. alkohol fenyloetylowy i linalol). Zapachy pochodzenia zwierzęcego, takie jak piżmo i ambra, są stosowane rzadko.
Informacje na temat bezpiecznego stosowania
Zgodnie z Rozporządzeniem UE dotyczącym produktów kosmetycznych [Rozporządzenie (WE) nr 1223/2009], które obowiązuje na całym rynku UE, filtry UV definiuje się jako substancje promieniochronne, czyli substancje przeznaczone wyłącznie lub głównie do ochrony skóry przed niektórymi rodzajami promieniowania ultrafioletowego przez pochłanianie, odbijanie lub rozpraszanie tego promieniowania. W załączniku VI do rozporządzenia określono substancje, które mogą być stosowane w produktach kosmetycznych jako substancje promieniochronne (filtry UV) wraz z maksymalnym dopuszczalnym stężeniem tych substancji w produktach kosmetycznych oraz ewentualnymi dodatkowymi warunkami ich stosowania. Przed włączeniem substancji do załącznika VI, filtry UV są oceniane pod kątem bezpieczeństwa toksykologicznego i poddawane kompleksowym badaniom. Producenci muszą udowodnić bezpieczeństwo dla zdrowia w szeroko zakrojonych badaniach naukowych. Jeżeli pojawią się nowe dane naukowe, zatwierdzone już substancje podlegają ponownej ocenie, a wykaz jest odpowiednio aktualizowany.
Linki do ocen naukowych
Opinia SCCS (2021) w sprawie bezpieczeństwa jako składnika kosmetycznego
Dlaczego o tym dyskutujemy?
Uważa się, że oktokrylen wywołuje alergie skórne po ekspozycji na słońce (fotouczulenia). Podejrzewa się również, że zaburza gospodarkę hormonalną i zanieczyszcza przybrzeżne wody morskie (w pobliżu plaż). Fakty: W 2000 roku zanotowano kilka przypadków fotoalergicznego kontaktowego zapalenia skóry (alergia skórna związana z nałożeniem produktu na skórę i ekspozycją na słońce) dotyczących oktokrylenu jako fotoalergenu. Stwierdzono, że przypadki te były związane ze stosowaniem żeli przeciwzapalnych (ketoprofen) na skórę, które same są fotouczulające (1). Od czasu wprowadzenia środków mających na celu informowanie pracowników służby zdrowia i konsumentów nie zgłoszono żadnego przypadku fotoalergii związanej z oktokrylenem. Pojedyncze badanie wskazuje na umiarkowany potencjał uczulający. Badania in vitro (badania lub eksperymenty w środowisku laboratoryjnym, na przykład w probówce) wykazują wpływ na plemniki, ale wyniki in vivo (badania lub eksperymenty przeprowadzone na żywych organizmach) są niejednoznaczne. Dane in vitro pozwalają określić jedynie sposób działania, natomiast aby dowiedzieć się, czy ten mechanizm ma wpływ na żywy organizm, należy przeprowadzić badania in vivo. Eksperci europejscy nie potwierdzili, że oktokrylen należy uznać za substancję zanieczyszczającą wody przybrzeżne. W 2021 r. na podstawie oceny bezpieczeństwa i biorąc pod uwagę obawy dotyczące jego potencjalnych właściwości zaburzających gospodarkę hormonalną, europejscy eksperci stwierdzili, że oktokrylen jest bezpieczny jako filtr UV w stężeniach dozwolonych w produktach kosmetycznych (2). Kluczowe punkty do zapamiętania: Stosowanie oktorylenu jest uznawane za bezpieczne, zwłaszcza, że jego penetracja przez skórę jest znikoma. Ze względu na zagrożenia związane z ekspozycją na słońce (fotostarzenie, nowotwory skóry), stosowanie produktów przeciwsłonecznych i/lub odzieży chroniącej przed promieniowaniem UV jest niezbędne. Bezpieczeństwo stosowania oktokrylenu w dopuszczonych stężeniach w produktach kosmetycznych zostało potwierdzone przez Europejski Komitet Naukowy ds. Bezpieczeństwa Konsumentów, SCCS (2). Na szczeblu europejskim trwa ocena dotycząca jego potencjalnego działania zaburzającego funkcjonowanie układu hormonalnego. Źródła: (1) Francuska Narodowa Agencja Bezpieczeństwa Leków i Produktów Medycznych (ANSM / ex-AFSSAPS): 18/12/2009: “Suspension d’autorisation de mise sur le marché des gels contenant du kétoprofène” / Suspension of marketing authorisation for gels containing ketoprofen (Zawieszenie pozwolenia na dopuszczenie do obrotu dla żele zawierające ketoprofen): https://archiveansm.integra.fr/S-informer/Communiques-Communiques-Points-presse/Suspension-d-autorisation-de-mise-sur-le-marche-des-gels-contenant-du-ketoprofene-communique (2) Komitet Naukowy ds. Bezpieczeństwa Konsumentów: opinia SCCS/1627/21
Należy do następujących grup substancji
Regulacje dotyczące kosmetyków
Składniki kosmetyków podlegają regulacjom prawnym. Należy pamiętać, że w przypadku składników kosmetycznych, poza UE mogą obowiązywać inne przepisy.